اواخر دهه شصت و دهه هفتاد، AMLR بعنوان يك تكنيك بالقوه براي تخمين حساسيت شنوايي در فركانسهاي مجزا معرفي شد. اكثرا روي افراد جوان – بزرگسال و نرمال با همكاري خوب انجام شدند. براي تفسير نتايج AMLR بايد به فاكتورهاي مختلف توجه كرد: 1 – روش ارزيابي 2 – آناليز نتايج 3 – تفسير نتايج. در كودكان – به ويژه هنگام استفاده از آرام بخش ها - اعتبار AMLR كمتر از ABR است. استفاده از آرام بخش ها در AMLR مطرح نيست زيرا داروهاي سركوبگر (Suppressant) CNS، بر پاسخ ها تاثير مي گذارند. به همين دليل، براي تعيين آستانه شنوايي، ABR جايگزين AMLR شده است. در دهه 1980، تكنيك ترجيجي براي ارزيابي اديولوژيك سمعک یونیترون كودك و نوزاد، ABR بوده است. عيب بزرگ ABR، آن است كه: اطلاعات بدست آمده از عملكرد شنوايي مربوط به ساختارها و راه هاي زير قشري هستند. ABR، تست شنوايي نيست. ما با مغزمان مي شنويم، نه با گوشهايمان. در AMLR ، پاسخ ها از نواحي راسي (rostral)‌تر تالاميك و سطوح قشري بدست مي آيند. (نواحي بالاتر از ساقه مغز) شكل موج AMLR معمولا با آرايش الكترود معمولي (سه كانال) بدست مي آيد. مولدهاي AMLR در مسير عصبي تالاموكورتيكال (تالاموسي – قشري) قرار دارند. مولفه Na از نواحي زير قشري سيستم شنوايي – به ويژه جسم زانويي مياني (MGB) تالاموس و شايد بخش هايي از كاليكولوس تحتاني (IC) منشا مي گيرد. شواهد بدست آمده از ثبت پاسخ هاي الكتروفيزيولوژيك داخل جمجمه و پاسخ هاي مغناطيسي نشا مي دهند كه در توليد مولفه (موج) Na، كورتكس اوليه شنيداري، در داخل لوب تمپورال (شيار هشل) دخالت دارد. مطالعه روي AMLR در ضايعات قشري، با الكترود جمجمه اي نشان مي دهد كه كورتكس اوليه شنيداري در توليد مولفه Pa نقش اصلي دارد. اين نتايج بعدها، با الكترودهاي داخل جمجمه اي، ارزيابي هاي توپوگرافيك جمجمه و تكنيك هاي پاسخ مغناطيسي مورد تاييد قرار گرفتند. بنابراين، احتمالا، مولفه Pa (كه از جمجمه ثبت مي شود)، در واقع حاصل فعاليت هايي است كه در نواحي زيرقشري و قشري (هر دو) رخ مي دهند.

توافق عمومي: مولفه Pb از AMLR، از كورتكس شنيداري (احتمالا ناحيه خلفي نسبت به سطح تمپورال) منشاء مي گيرد. شواهدي مثل، تاثير وضعيت هوشياري، استفاده از آرام بخش ها، و بيهوشي بر Pa و Pb نشان مي دهد كه، تشكيلات مشبك فعال (Reticular Activating Formation) نيز در روند AMLR دخالت دارد. مي توان از AMLR به عنوان ابزار كنترل و بررسي (Monitoring) عمق بيهوشي استفاده كرد. 

به خصوص اين بيماران اخير مشكل ساز هستند چون نقايص شنوايي ممكن است براي بار اول هفته‌ها يا حتي ماهها بعد از اينكه درمان اتوتوكسيتي قطع شده است، ظاهر شوند.

اديومتري سنتي در كودك سوخته شده به طور حاد و شديد امكان‌پذير نيست. انتقال كودك به اتاق ضد صوت از نظر پزشكي منع شده است و علاوه بر اين بيشتر بيماران در اغما هستند و براي ايجاد پاسخ‌هاي رفتاري معتبر و ارادي ناتوان هستند. براي نوزاد دچار سمعک ویدکس سوختگي، ارزيابي رفتاري صرفنظر از مكان آزمايش يا حالت ذهني داراي ارزش محدود شده‌اي خواهد بود. در تجربه ما ABR يك وسيله باليني براي كشف نقايص شنيداري در كودكان شامل نوزادان در دوره حاد بعد از سوختگي شديد است. اين كاربرد ABR موضوع مقالات است و همچنين توسط Hall مرور شده است.

نروپاتي شنوايي:

ارزيابي ABR در غربالگري اوليه شنوايي نوزاد ممكن است نسبتاً مستقيم باشد. به كار بردن ABR در تشخيص نروپاتي شنوايي با جزئيات در فصل 7 مرور شده است. اگر آبنورمالي ABR توسط افزايش سطوح آستانه (حداقل پاسخ) مشخص شود و همه اجزا به طور قابل اعتمادي مشاهده شوند و ميزان زمان نهفتگي بين موجي در داخل محدوده طبيعي باشد، پاتولوژي ممكن است به سلول‌هاي مويي داخلي محدود شود. اگرچه واژه نروپاتي شنوايي براي توصيف اين الگو از يافته‌ها استفاده شده است، آن از نظر آناتوميكي ميان يك شكل نامعمول از آسيب شنوايي (حسي) حلزوني است. توضيحات احتمالي مِي‌توانند يك اختلال سلول مويي داخلي مبتني بر ژنتيك را دربرگيرند. برخي از علت‌هايي كه مي‌توانند سلول‌‌هاي مويي داخلي را تحت تاثير قرار دهند، عبارتند از سرخك يا اوريون يا اتوتوكسيتي ناشي از carboplatin . OAE طبيعي است يا حداقل قابل كشف است. چون همه يا تعدادي از سلول‌‌هاي مويي خارجي از نظر عملكردي سالم هستند. ABR  از جمله موج I وابسته به همزماني شليك فيبرهاي آوران عصب هشت در ناحيه گانگليون اسپايرال ثانويه به فعاليت سيناپتيك توسط سلول‌هاي مويي داخلي هستند. عملكرد بد سلول مويي داخلي تا حدي آستانه‌هاي ABR را افزايش خواهد داد. زمان نهفتگي بين موجي طبيعي منعكس كننده راهنماي وراي حلزوني سالم است. ارزيابي پيگيري اديولوژيك با الگوي سلول مويي داخلي بايد اغلب برنامه‌ريزي شود تا زماني كه آستانه‌هاي رفتاري و يافته‌هاي اديومتري گفتار قابل دسترس شوند. مشاوره اتولوژيكي و ژنتيكي نيز لازم است. اگر كاهش شنوايي توسط اديومتري تون خالص تاييد شد، مناسب است كه با احتياط سمعك مناسب انتخاب و فيتيگ شود. از طرف ديگر اگر زمان‌هاي نهفتگي بين موجي در ABR نسبت به اطلاعات هنجار متناسب با سن به طور غير طبيعي دچار تاخير شوند، يا موج I يا ديگر اجزاي ABR به طور قابل اعتمادي مشاهده نشوند، سپس ارزيابي الكتروفيزيولوژيك وسيع‌تري هشدار داده مي‌شود.

. با حركت ساقه مغز به سمت پايين، تعدادي از اعصاب مغزی كشيده شده و بدشكل مي‌شوند. نقايص آناتوميكي ديگر از قبيل تنگ شدن مجرا و beaking صفحه چهار قسمتي، پيچ خوردن cervicomedullary ، گسترش بافت مغزي در طي طناب نخاعي گردن، نوار يا طناب‌هاي جدیدترین سمعک آراكنوئيد در ناحيه فوقاني گردن و هسته‌هاي غير طبيعي ساقه مغز (شامل نواحي سمينال يا collicular و پل مغزي) نيز در اكثريت بيماران يافت مي‌شوند. توافقي در مورد مديريت جراحي ترجيح داده شده براي بدشكلي Arnold-chiari نوع II وجود ندارد 

يافته‌هاي ABR:

مقالات كمي در مورد توصيف يافته‌هاي ABR در بدشكلي Arnold-chiari وجود دارند. Lutschg و همكارانش در سال 1985 يافته‌هاي ABR را براي 27 كودك (سن 4 تا 15 سال) مبتلا به Myelomeningocele و بدشكلي Arnold-chiari نوع II توصيف كردند.

نشانه‌هاي باليني شامل نقايص عصب مغزي (صداي تنفسي خشن و پر فركانس، شكل‌گيري فاسيكل بر روي زبان، لوچي Paretic) و نشانه‌هاي مغزي هستند. در بين اين بيماران گروهي متشكل از 17 كودك با هيدروسفالي كه با فرايند ايجاد شنت درمان شده بودند و 10 كودك بدون نشانه‌هاي باليني فشار داخل مغزي افزايش يافته و بنابراين بدون ايجاد شنت قرار داشتند. زمان نهفتگي موج I در بين اشخاص طبيعي و گروه‌هاي بيمار مشابه بود. افزايش قابل توجهي از نظر آماري در زمان نهفتگي موج V و زمان نهفتگي بين موجي I-V بين جفت گروه‌هاي زير وجود داشت.

اشخاص طبيعي در مقايسه با كل گروه مبتلا به Myelomeningocele ، بيماران Myelomeningocele در مقايسه با هيدروسفالي، Myelomeningocele در مقايسه با نقايص عصب مغزي. ميزان‌هاي زمان نهفتگي بين موجي براي گروه بيمار با هيدروسفالي  نقايص عصب مغزي بيشترين و براي گروهي با Myelomeningocele و نه هيدروسفالي و نه نقايص عصب مغزي كوتاهترين بود. نويسنده‌ها چندين فرضيه را براي زمان نهفتگي بين موجي افزايش يافته پيشنهاد كردند. علاوه بر فشردگي ساختارهاي ساقه مغز و اثر احتمالي آن بر روي عملكرد شنوايي هنگامی که آنها  به طرف سوراخ مگنوم جابه‌جا مي‌شوند، باور كردني است كه كشيدگي ساقه مغز (كه جزيي از اين مكانيزم است) به اندازه تقريباً 5/0 سانتي‌متر راههاي شنيداري را افزايش خواهد داد و تاخيري در زمان نهفتگي موج I-V به اندازه 1 تا 2 ميلي‌ثانيه توليد مي‌كند.

Dillad و همكارانش در سال 1985 يافته‌هاي ABR را براي 12 نوزاد با Myelomeningocele و هشت نوزاد با بد شكلي Arnold-chiari نوع II توصيف كردند و با جزئيات يك Case report ارائه كردند.

يافته‌هاي ABR:

مقالات كمي در مورد توصيف يافته‌هاي ABR در بدشكلي Arnold-chiari وجود دارند. Lutschg و همكارانش در سال 1985 نمایندگی سمعک اینترتون يافته‌هاي ABR را براي 27 كودك (سن 4 تا 15 سال) مبتلا به Myelomeningocele و بدشكلي Arnold-chiari نوع II توصيف كردند.

نشانه‌هاي باليني شامل نقايص عصب مغزي (صداي تنفسي خشن و پر فركانس، شكل‌گيري فاسيكل بر روي زبان، لوچي Paretic) و نشانه‌هاي مغزي هستند. در بين اين بيماران گروهي متشكل از 17 كودك با هيدروسفالي كه با فرايند ايجاد شنت درمان شده بودند و 10 كودك بدون نشانه‌هاي باليني فشار داخل مغزي افزايش يافته و بنابراين بدون ايجاد شنت قرار داشتند. زمان نهفتگي موج I در بين اشخاص طبيعي و گروه‌هاي بيمار مشابه بود. افزايش قابل توجهي از نظر آماري در زمان نهفتگي موج V و زمان نهفتگي بين موجي I-V بين جفت گروه‌هاي زير وجود داشت.

اشخاص طبيعي در مقايسه با كل گروه مبتلا به Myelomeningocele ، بيماران Myelomeningocele در مقايسه با هيدروسفالي، Myelomeningocele در مقايسه با نقايص عصب مغزي. ميزان‌هاي زمان نهفتگي بين موجي براي گروه بيمار با هيدروسفالي  نقايص عصب مغزي بيشترين و براي گروهي با Myelomeningocele و نه هيدروسفالي و نه نقايص عصب مغزي كوتاهترين بود. نويسنده‌ها چندين فرضيه را براي زمان نهفتگي بين موجي افزايش يافته پيشنهاد كردند. علاوه بر فشردگي ساختارهاي ساقه مغز و اثر احتمالي آن بر روي عملكرد شنوايي هنگامی که آنها  به طرف سوراخ مگنوم جابه‌جا مي‌شوند، باور كردني است كه كشيدگي ساقه مغز (كه جزيي از اين مكانيزم است) به اندازه تقريباً 5/0 سانتي‌متر راههاي شنيداري را افزايش خواهد داد و تاخيري در زمان نهفتگي موج I-V به اندازه 1 تا 2 ميلي‌ثانيه توليد مي‌كند.

Dillad و همكارانش در سال 1985 يافته‌هاي ABR را براي 12 نوزاد با Myelomeningocele و هشت نوزاد با بد شكلي Arnold-chiari نوع II توصيف كردند و با جزئيات يك Case report ارائه كردند.

ABR در هشت بيمار غيرطبيعي بود (تاخير زمان نهفتگي بين موجي) و در چهار بيمار طبيعي بود. همه چهار نوزاد مبتلا به Myelomeningocele اما بدون بدشكلي ABR Arnold-chiari طبيعي تصحيح شده بر حسب سن را نشان دادند. Myelomeningocele در اين بيماران در ناحيه كمري يا ساكروم كمري (زير سطح قفسه سينه) واقع شده‌اند. در دو بيمار فرايند ايجاد شنت انجام شد و در دو نفر ديگر انجام نشد. 5 كودك مبتلا به بدشكلي Arnold-chiari نوع II بدون نشانه‌هاي باليني (عملكرد بد نرولوژيك طناب نخاع گردني يا حفره خلفي) ABR غير طبيعي داشتند. براي همه به جز يك نفر، نقص در بسته شدن کامل لوله عصبي طناب نخاعي را در ناحيه قفسه سينه تحت تاثير قرار داد. سه نوزاد با بدشكلي Arnold-chiari نوع II د ارای نشانه ، ABR غير طبيعي نشان دادند. به طور قابل توجهي ، يك نوزاد فقط نقص در ناحيه ساكروم كمري (Lumbosacral) داشت. همچنين اين نويسند‌ها اطلاعات گروهي و يك case report ارائه كردند كه تاييد مي كند در ابتدا زمان‌هاي نهفتگي بين موجي طبيعي مي‌تواند برگشت داده شوند و در طي محدوده طبيعي از نظر باليني توسط كاهش فشار استخوان و مواد فيبروزي از طريق جراحي قرار گيرند (ميانگين مطابق با سن به اضافه 5/2 انحراف معيار) تفاوت‌هاي بين دو گوش ذكر شده‌اند و به تحريك جداگانه هر گوش در ثبت‌هاي باليني تاكيد مي‌شود.

فتق نخاع و مننژهاي آن از ميان نقص ستون مهره (Myelomeningocele)  و بدشكلي Arnold-chiari:

زمينه:

Myelomeningocele يك نروپاتي پيچيده است كه احتمالاً علت‌هاي متعددي دارد. تقريباً يك نوزاد از هر 1000 نوزاد با اين نمایندگی سمعک اتیکن بيماري متولد مي‌شوند. احتمالاً عوامل ژنتيكي وجود دارند كه خطر را افزايش مي‌دهند. نقش عوامل محيطي و رژيمي (مثلاً داروهاي مصرف شده توسط مادر) در تحت تاثير قرار دادن خطر ابتلا به اين بيماري نيز توجهی را دريافت كرده‌اند. اساس جنين‌شناسي بيماري به نظر مي‌رسد شامل هر دو انسداد ناكامل لوله عصبي و پارگي لوله عصبي قبلاً بسته شده است. در این بیماری بدشکلی آناتومیکی شامل کیسه ای بر پشت نوزاد است که مايع مغزي نخاعي را احاطه مي‌كند و فضاها و بافت عصبي را در محل اشتباهي قرار مي‌دهد. اين فضاها شامل طناب‌ نخاعي، فضاي آراكنوئيد، ريشه‌هاي عصبي خلفي و شكمي ، ماده سخت شامه و فضايي واقع شده بر روي سخت شامه هستند.

مقالات فراواني وجود دارند كه جزئياتي در مورد مديريت جراحي Myelomeningocele فراهم مي‌كنند (مشابه با نقص پيوستن ناکامل لوله عصبی). پيامد احتمالي اين بيماري هيدروسفالي، عقب‌ماندگي ذهني (معمولاً ثانويه به عفونت سيستم عصبي مركزي)، ناتواني‌هاي يادگيري، مشكلات در كنترل مثانه و روده و مشكلات پرسه زدن (حركت به اطراف) هستند.

بدشكلي Arnold-chiari نوع II يك ويژگي معمول این بیماری است. اين بيماري در طي سه ماه اول بعد از تولد در حدود دو سوم بيماران گسترش مي‌يابد. اما ممكن است در دوران كودكي يا نوجواني نيز ظاهر شود. در بد شكلي Arnold-chiari نوع II ، جابه‌جايي بخش دمي ساقه مغز و مخچه از طريق سوراخ مگنوم و كشيدگي بطن چهارم به درون كانال گردنی وجود دارد. با حركت ساقه مغز به سمت پايين، تعدادي از اعصاب مغزی كشيده شده و بدشكل مي‌شوند. نقايص آناتوميكي ديگر از قبيل تنگ شدن مجرا و beaking صفحه چهار قسمتي، پيچ خوردن cervicomedullary ، گسترش بافت مغزي در طي طناب نخاعي گردن، نوار يا طناب‌هاي آراكنوئيد در ناحيه فوقاني گردن و هسته‌هاي غير طبيعي ساقه مغز (شامل نواحي سمينال يا collicular و پل مغزي) نيز در اكثريت بيماران يافت مي‌شوند. توافقي در مورد مديريت جراحي ترجيح داده شده براي بدشكلي Arnold-chiari نوع II وجود ندارد.

سم‌ها و زهرها :

سم‌ها و زهرها شامل عوامل بيهوشي و كاهش تون عضلاني، مونواكسيد كربن، فلزات سنگين (جيوه و سرب آلي و غير آلی) و عوامل صنعتي هستند.

قبل از اينكه زوال مغز آشكار شود، سم‌ها معمولاً علايم و نشانه‌هاي باليني قیمت سمعک اینترتون قابل توجهه ديگري را توليد مي‌كردند. به عنوان مثال مسموميت با سرب در بچه‌ها منجر به تشنج، كاهش سطح هوشياري، تحريك‌پذيري، ادم ديسك بينايي و استفراغ موشك‌وار مي‌شود. در بزرگسالان، مسمويت مزمن با سرب خيلي نادر است. رنگ زدن مزمن يا بو كردن Toluene نروپاتولوژي ( پاتولوژي سيستم عصبي ) سمي شامل ضايعات عصب بينايي، ضعف حاد عضله، زوال عقل، عملكرد بد مغزي و نروپاتي‌هاي محيطي متنوع ايجاد م‍ي‌كند.

مسموميت با سرب:

مسموميت با سرب يك فاكتور خطر براي آبنورمالي‌هاي شنيداري است. اگر چه تعدادي از مطالعات براي شرح دادن يافته‌هاي غيرطبيعي ABR در مواجهه با سرب ناتوان هستند، ديگران يافته‌هاي اديولوژيكي متغيري شامل ارتباط نسبتاً پيچيده بين سطح سرب موجود در خون و پارامترهاي پاسخ ABR يافتند. در بررسي پيگيري جامع‌تر نسبت به مطالعه قبلي، دانشمنداني در سال 2000 اطلاعات حاصل از ABR را از 100 كودك در محدوده سني 5 تا 7 سال كه در دوره قبل از تولد با سرب موجود در خون مادر مواجهه شده بودند، جمع‌آوري كردند. ميزان زمان نهفتگي بين موجي ABR با محتواي سرب موجود در خون مرتبط است. Rothenberg و ديگران در سال 2000 فرض كردند كه اثرات همزمان سرب بر انتقال سيناپتيك و يا ميلين سازي و بخش ساقه مغز سبب مي‌شود زمان انتقال (ABR) BAER تا 8 ميكروگرم / دسی لیتر سطح سرب خون كاهش يابد و سپس بعد از ان افزايش يابد.

Osman و ديگران در سال 1999 ثبت‌هاي ABR را در 155 كودك مواجهه شده با سرب كه در يك ناحيه صنعتي در Poland زندگي مي‌كردند، انجام دادند. حساسيت شنوايي توسط اديومتري تون خالص اندازه‌گيري شد و با افزايش سطح سرب خون آسيب ديد. همراه با اين يافته تاخيراتي در زمان نهفتگي موج I در ABR در كودكاني با بالاترين سطح سرب خون (P-Bb) >100 mg/l, 0/48 µmol/l وجود داشت.m) = میکرو ) نويسنده‌ها تصديق كردند كه روش‌شناسي (ABR) BAEP انتخاب شده ممكن است در كشف تغييرات احتمالي ايجاد شده در اثر سرب خيلي ابتدايي و خام باشند.

پاتولوژي توسط سلول‌هاي بزرگ چند هسته‌اي در جسم سفيد مشخص مي‌شود. سه نوع Leukodystrophies (اختلال در ماده سفيد مغز) بدون نشانه‌هاي زيست ـ شيمي شناخته شده وجود دارند. بيماري Pelizaeus- Meacher ارثي است و معمولاً وابسته به جنس مي‌باشد. فقط مردان را تحت تاثير قرار مي‌دهد و در طي اولين ماه از زندگي شروع مي‌شود. نشانه‌ها شامل لرزيدن سر،  حركات چرخشی چشم، آتاكسي، رشد آهسته ذهني و حركتي كه در طي دوران نوجواني سمعک یونیترون بدتر مي‌شود. بيماري  دوره گسترده‌اي دارد و مرگ در اوايل دوران بزرگسالي اتفاق مي افتد. Alexander's Leukodystrophy در دوران نوزادي شروع مي‌شود. نشانه‌هاي بيماري شامل تخريب عملكرد سايكوموتور، تشنج و اسپاسم عضلات هستند. در طي سال دوم زندگي ماكروسفالي آشكار مي‌شود و كودك در سن 6 سالگي فوت مي‌كند. Canavan's sclerosis همچنين در دوران نوزادي شروع مي‌شود. نشانه‌ها كاهش تون عضلات، آتروفي چشم، تشنج، اسپاسم عضلات، بزرگ شدن غیر طبیعی مغز، ناتواني براي رشد هستند. فرم ديگر اين بيماري در 5 سالگي شروع مي‌شود و با سرعت آهسته‌تري رشد مي‌كند. دركنار تنوعي از بيماري‌ها، Leukodystrophies، تخريب نرولوژيك توليد مي‌كند.

آبنورمالي‌هاي ABR معمولاً در اين بيماري ماده سفيد يافت مي‌شوند و در تمايز درگيري ماده سفيد در مقابل ماده خاكستري مفيد هستند. زمان نهفتگي بين موجي طولاني شده( adrenoleukodystrophy (I-V و يك بيماري مربوطهadrenomyeloneuropathy  را مشخص مي‌كند. ( آدرنولكوديستروفي : يك اختلال وابسته به كروموزوم X است كه با آبنورمالي منتشر ماده سفيد مغز و آتروفي  آدرنال مشخص مي‌شود).

( آدرنومييلونوروپاتي : يك بيماري ارثي منسوب به آدرنولكواسيتروفي كه شامل تخريب طناب نخاعي و نوروپاتي محيطي است). يافته‌هاي غيرطبيعي ABR با زمان هدايت مركزي براي افزايش يافته پاسخ‌هاي برانگيخته حسي حركتي و پاسخ‌هاي برانگيخته بينايي همراه شده اند. فقدان امواج III يا V يا همه اجزاي بعد از موج I و II معمول است. موج I معمولاً وجود دارد. (اما ABR به ندرت طبيعي است) و فقط در بيماراني با شكل ملايم بيماري وجود دارد.

پاتولوژي عصب هشت گزارش شده است. فقدان يك طرفه مجزاي موج VI نیز  اهميت تشخيصی در آدرنولكوديستروفي دارد.

به طور مشابه، ABR به طور چشمگيري غير طبيعي در بيشتر بيماران با بيماري Pelizaeus-Meacher و هر دو Metachromatic Leukodytrophy شروع شده در دوران نوزادي و بچگي ثبت شده است. علاوه بر اين در بيماراني با Metachromatic Leukodystrophy ممكن است زمان نهفتگي موج I تاخير يافته باشد. اين انواع ABR در ناقلان بيماري pelizaeus-meacher كه مبتلا نشده‌اند، طبيعي است.

فیلترها :

بالاگذر – 30 تا 75 هرتز – فرکانس‌های پایین مهم هستند و برای ثبت ماکزیمم دامنه موج قیمت سمعک سونیک Vبرای یک نوزاد لازم هستند. فیلتر بالا گذر 100 هرتز یا بالاتر باید اجتناب شود.

پایین گذر – 3000 هرتز یا 1500 – هر فیلتر پایین گذری برای غربالگری ABR مناسب است.

ناچ notch – در غربالگری نوزادان استفاده نمی‌شود. استفاده از فیلتر ناچ‌دار توصیه نمی‌شود. چون آن انرژی فرکانس پایین را حذف می‌کند. در حالی که فرکانس پایین در طیف ABR حاصل از نوزاد نقش مهمی دارد. در موارد استفاده از ناچ فیلتر، دامنه موج Vکاهش می‌یابد و شناسایی مطمئن آن را مشکل‌تر می‌سازد.

تقویت – 000، 100 × - تقویت 000، 100 × معادل حساسیت 25± میکرولت می‌باشد و برای غربالگری نوزادان به کمک ABR مناسب است.

زمان آنالیز – 15 میلی‌ثانیه – دریچه معدلگیری 15 میلی‌ثانیه شامل کل شکل موج ABR می‌شود. یعنی شامل موج V و دره بعد از آن که توسط محرک کلیک در نوزادان حتی در سطوح شدتی پایین و برای بچه‌های نارس برانگیخته می‌شود. به خاطر بیاورید که ABR در نوزادان تازه متولد شده رشد نکرده است و زمان نهفتگی موجV به طور طبیعی در مقایسه با میزان زمان نهفتگی موج V در بچه‌های دارای سن بیشتر و بزرگسالان تاخیر دارد.

زمان قبل از تحریک –( 1- میلی ثانیه) مشاهده یک خط پایه از شکل موج قبل از ارائه محرک اطلاعاتی در مورد شرایط ثبت و کیفیت پاسخ فراهم می‌کند و آنالیز ABR نوزاد را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

Althesin -  etomidate

عوامل بیهوشی داخل وریدی هستند که اثری بر روی ABR ندارند.

Thiopental(Sodium Pentothal) :

این ماده بیهوشی یک باربیتورات داخل وریدی است که به میزان حداقلی ABR را تحت تاثیر قرار می دهد، سمعک اینترتون اگرچه اطلاعات قابل دسترس تا حـدی گیج کننده هستند. Sanders یافت که این مـــاده تغییری در ABR ایجاد نمی کند. (القاء ایجاد شده توسط هالوتان و nitrous oxid مقدم بر این ماده بیهوشی بود) Goff یافت وقتی این ماده به دنبال دیازپام استفاده می شود ، دامنه امواج کاهش می یابد ولی زمان نهفتگی تغییر نمی کند. دانشمندان دیگری قابل توجه ترین تغییرات را  در ABR گزارش کردند. میزان زمان نهفتگی مطلق و زمان نهفتگی بین موجی برای امواج I-III-V به طور قابل توجهی افزایش یافت. ( به طور متوسط زمان نهفتگی موج  V از 6.16 به 6.87 میلی ثانیه افزایش یافت. ) در حالی که دامنه تغییر نکرد. ABR هرگز توسط این ماده مهار نمی شود. اثرات این ماده بر روی پتانسیل های برانگیخته شنوایی دیررس توسط دانشمندان دیگری شرح داده شد.

Penobarbital :

یک باربیتورات سریع عمل کننده است و به نظر می رسد اثر جدی کمی بر روی زمان نهفتگی و دامنه ABR دارد.

Ketamin (hydrochloride) :

یک ماده بیهوشی داخل وریدی جدا شده ای( dissociative ) است که توسط تغییر دادن فعالیت سیستم لیمبیک ( نه ساختارهای مغزی ) کار می کند. ورودی عصبی آوران احتمالا هنوز به کورتکس حسی می رسد اما فعالیت در مناطق مرتبط (association (ممکن است مهار شود. به نظر نمی رسد که کتامین دامنه و زمان نهفتگی ABR را تحت تاثیر قرار دهد. در گربه ، کتامین اثرات متعددی را بر پتانسیل های برانگیخته شنوایی ثبت شده به طور مستقیم از الکترودهای قرار گرفته در کولیکولوس تحتانی و تشکیلات مشبک مزانسفالیک تولید کرده است. دوزهای پایین تر کتامین با کاهش دامنه همراه شده اند ، در حالی که دوزهای بالاتر به نظر می رسد دامنه و همچنین زمان نهفتگی را افزایش می دهند. فعالیت کولیکولوس تحتانی بیشترین حساسیت را نسبت به اثرات کتامین نشان داده است.

Nitrous oxid :

یک ماده استنشاقی گازی است و یک ماده ضد درد خوبی می باشد. این ماده برای ایجاد بیهوشی استفاده می شود ، اما توانایی کمی برای حفظ بیهوشی دارد. ABR نسبت به اثرات این ماده مقاوم است. اجزاء پتانسیل برانگیخته شنوایی دارای زمان نهفتگی ورای 50 میلی ثانیه ، کاهش وابسته به دوزی را در دامنه نشان می دهند اما زمان نهفتگی ABR تحت تاثیر قرار نمی گیرد.

محدود کردن نقطۀ قطع، فیلتر بالا گذر، (مثلاً از 30 تا 300 هرتز) به جزء V اثر خواهد گذاشت، بدون اینکه تاثیر جدی بر اجزاء زودرس تر ثبت شده با آرایش همان سویی (لوبول) داشته باشد. درست برعکس، محدود کردن تنظیم پایین گذر، (مثلاً کاهش از 3000 هرتز به 1000 هرتز) تاثیر نسبی بیشتری بر اجزای اولیه (آرایش همان سویی) نسبت به موج V خواهد داشت.

سوم: زمانهای نهفتگی طولانیتر، برای موج II و زمانهای نهفتگی کوتاهتر برای امواج III و IV، برای آرایش قیمت سمعک دگرسویی در مقابل همان سویی، شواهدی ارائه کرده اند که موج II از ساختارهای همسو با تحریک برمی خیزد و موج III و IV از مناطق ساقۀ مغز غیر همسو با تحریک، بر می خیزند.

ارزش ثبت همان سویی در مقابل دگرسویی در تعیین منابع dipole در ABR و در تشخیص و جهت یابی بیماریهای ساقۀ مغز نامعلوم است. نهایتاً نسبت دامنۀ  که به صورت کلینیکی استفاده می شود، در واقع ارتباط بین دامنۀ موجی است که وسط هر دو الکترود ورتکس و ماستوئید (موج I) بدست می آید در مقابل موجی که تنها با الکترود ورتکس بدست می آید (موج V).

نسبت ثابت تر را می توان با آرایش ثبت ورتکس به غیر جمجمه ای بدست آورد. نهایتاً نوزدان تازه متولد شده معمولاً یک ABR شکل یافتۀ خوبی با آرایش الکترودی همان سویی دارند اما شواهد کم یا هیچ شاهدی از فعالی ABR با آرایش الکترودی دگرسویی در آنها وجود ندارد.

اعتماد هرفدار به آرایش الکترودی دگرسویی در تعیین ABR در نوزادان، یا وابستگی سهوی صرفاً به آرایش الکترود. دگرسویی به دلیل اشتباهات تکنیکی (تحریک گوش غلط یا آنالیز ترکیب الکترودی اشتباه) می تواند به تفسیر اشتباه یافته های ABR منجر شود.

آشکارترین و جدی ترین نتیجه، این خواهد بود که ABR به صورت غیر طبیعی غایب است حال آنکه در واقع کاملاً طبیعی بوده است.

بر مبنای تفاوتهای مشاهده شده برای آرایش های دگرسویی و همان سویی، این احتمال وجود دارد که پاسخ هر آرایش فعالیت ساقۀ مغز در سمت الکترود inverting را منعکس کند. یعنی اینکه اگر الکترود Inverting، فعال باشد، ABR را در آرایش همان سویی ثبت می کند.

دامنۀ بزرگتر موج III همان سویی در مقابل دگرسویی، احتمال می رود که ناشی از ارتباط خارج از فاز بین پاسخ ثبت شده از الکترود Inverting همان سویی در مقابل الکترود Noninverting ورتکس باشد. با تقویت تفاضلی، تفاوت ولتاژ، بین دو الکترود، در هر نقطه ای از زمان، در حالتیکه یک الکترود ولتاژ منفی را ثبت می کند و دیگری ولتاژ مثبت را، بیشتر است.

همانطور که گفته شد، زمان نهفتگی موج IV ممکن است به اندازۀ 0.36 میلی ثانیه برای امواج همان سویی در مقابل دگرسویی، تغییر کند. این امر هم می تواند، به نوبۀ خود، مرفولوژی مجموعۀ موج IV/V را متاثر کند. ممکن است یک مجموعۀ IV-V تركيبي در موج همان سويي بوجود بيايد سمعک کودکان در حاليكه در موج دگرسویی یک موج IV جدا از موج V، قابل افتراق است. تلفیق (fusion)، امواج V , IV یک تنوع موج طبیعی با ثبت های از طریق آرایش مرسوم به شمار می رود، اما هرگز در آرایش دگرسویی مشاهده نمی شود. تغییرپذیری زمان نهفتگی به صورت نسبی کاهش یافته است زیرا، موج V بارزتر است. بنابراین زمان نهفتگی را برای آرایش دگرسویی می توان، دقیق تر محاسبه کرد. معدل تفاوت بین دفعات در فاصلۀ موج I تا V، (یک شاخص تکرارپذیری Test – retest) در ثبت ABR دگرسویی (0.08 ms) به مقدار قابل توجهی کمتر از همان سویی (0.30 ms) است.

تغييرات در مرفولوژي امواج ABR و تاثيرات احتمالي آنها بر آناليز ABR در فصل بعد تشريح شده‌اند.

چهار، کاربرد کلینیکی ارزشمند دیگر برای تفاوتهای بین ABR ثبت شده با آرایش الکترودی دگرسویی در مقابل همان سویی وجود دارند که عبارتند از:

اول: این تفاوت ممکن است به مقادیری، ناشی از عملکرد، پلاریتۀ محرک باشد. (انبساطی در مقابل انقباضی)

تاثیرات افتراقی پلاریته بر ثبت ABR، در دیگر آرایش های الکترودی، گزارش نشده اند.

دوم: ترکیب طیفی ABR و تاثیر تنظیمات فیلتر، عاملی در ارزیابی پاسخ ثبت شده با آرایش های الکترودی متفاوت است. مثلاً موج I به صورت نسبی از انرژی فرکانس بالا، برخوردار است، در صورتی‌که موج V، دخالت بیشتری از فرکانسهای پایین تر دریافت می کند. تفاوتهای امواج ناشی از آرایش های الکترود همان سویی در مقابل دگرسویی به عنوان تابعی از عملکرد تنظیم فیلتر، تغییر می کنند.

به اين ترتيب، با افزايش Rate زمان نهفتگي ABR به مقدار قابل توجهي، براي امواج تك گوشي، دو گوشي، دو گوشي جدیدترین سمعک پيش بيني شده (derived) و BI، افزايش پيدا كرد تاثير  rate بر دامنه پاسخ در اين شرايط تحريكي از نظر آماري معنادار نبود.

Fowler و Broadard (1988) اجزاء قابل اطمينان تر و آشكارتر BI را در يك Rate سريع، 50/sec در مقابل Rate هاي آهسته تر (10/sec يا 25/sec) گزارش كردند. Kelvin (1981) دامنه BI بزرگتري را براي نرخ هاي كليك آرام (10 تا 30 بار در ثانيه) نسبت به نرخ هاي سريع گزارش كرد. او استفاده از نرخ كليك آرام تر را در ارزيابي BI به منظور تقليل احتمال تاثير رفلكس آكوستيك ركابي بر BI توصيه كرد.

Stimulus Polarity (قطبيت محرك):

در سازگاري با تاثيرات مورد انتظار Rate بر ABR، Wrege و Starr (1981) زمانهاي نهفتگي BI كوتاهتري را براي محرك كليك انبساطي نسبت به انقباضي گزارش كردند. Wilson و همكاران (1985)، همچنين زمانهاي نهفتگي كوتاهتر BI را براي محرك انبساطي در مقابل انقباضي گزارش كردند اما تفاوت دامنه اي در ABR هاي ثبت شده از Guinapig نديدند. آنها مطالعه اي روي انسان انجام ندادند.

بر طبق نظر Rawool و Ballachanda (1990) مقادير زمان نهفتگي براي تحريك دو گوشي با تحريك كليك خارج از فاز، (انبساطي به يك گوش و انقباضي به گوش ديگر) حتي كوتاهتر هم بود.

معدل گيري پاسخ و Acquisition

اهميت احتمالي تفاوت در تعداد محرك هايي كه معدل گيري مي شوند (بين تحريك يك گوشي و دو گوشي) و توالي كه در آن داده ‌هاي اين شرايط جمع آوري مي شوند، دانسته نيست. در بسياري از مطالعات، تعداد برابري از تحريك (معمولا 1024 يا 2048) براي هر شرايط تك گوشي و دو گوشي ارائه مي شوند. يك استثناء مطالعه Fowler و Leonards (1985) است كه در آن براي هر كدام از شرايط (دو تا تك گوش و يك دو گوشي) سه موج تكرار شد كه در هر كدام 4000 تحريك معدل گيري گرديد. اين موج ها قبل از اينكه پارادايم تداخل دو گوشي اعمال شود، به هم اضافه شدند.

در واقع Anslie و Boston (1980) دريافتند كه BI با پروتوكل تست  توام با پوشش، به مقدار قابل توجهي از شرايط بدون پوشش متفاوت است. نويسندگان از اين مشاهده، استنباط كردند كه Crossover قطعا در BI دخالت دارد. آنها تلاش كردند كه اين معضل را با استفاده سمعک پشت گوشی از اينسرت فون بجاي هدفن TDH39 حل كنند. با اينسرت فون BI قابل توجه وجود نداشت.

Ainslins و Boston نتيجه گيري كردند كه BI مشاهده شده توسط ديگران، اساسا مربوط به تقاطع آكوستيكي Acostic Cross Talk در شرايط تحريك تك گوشي است. براي حذف امكان تقاطع تحريك BC يا آكوستيكي، Levine (1981) توجه دارد كه سطح شدتي براي تحريك ارائه شده به يك گوش نبايد فراتر از سطوح آستانه رفتاري گوش مقابل (غيرآزمايشي) به مقدار بيشتر از 50dB برود. استفاده روتين از اينسرت فون (هدفن هاي insert tube) موثرترين روش كاهش آلودگي BI توسط تقاطع محرك به نظر مي رسد.

فركانس محرك:

فركانس و نوع محرك تاثير آشكاري بر زمان نهفتگي و دامنه تداخل دو گوشي دارند. امواج تداخل دو گوشي كوتاهتري با محرك كليك در مقايسه با تن برست به دست آمده است. Fowler و لئونارد، 1985، BI را در 24 فرد با شنوايي نرمال و 5 بيمار مبتلا به اختلال شنوايي فركانس بالاي شديد با استفاده از تن برست Hz 1000 و Hz4000 به دست آوردند. محرك 1000 هرتز، در بالاترين سطح شدتي (dB SPL100) توام با جزء BI بزرگتر بود. BI در محدوده زمان نهفتگي امواج V و VII ظاهر گرديد. شكل موج BI بين افراد با شنوايي نرمال با افراد دچار اختلال شنوايي در محرك 1000Hz قابل مقايسه بود، حتي در صورتيكه ABR غيرطبيعي ديده مي شد يا اينكه به ازاي تحريك 4000Hz ، ABR ديده نمي شد.

Wilson و همكاران، (1985)  BI را با ABR مطالعه كرد، او در اين مطالعه، محرك كليك فيلتر شده، با فركانسهاي مركزي 500، 2000 و 8000 هرتز استفاده كرد. اگرچه تفاوت دامنه قابل توجهي براي BI در بين تحريكها، وجود نداشت، اما امواج BI در ارتباط با نويز زمينه، در دو محرك با فركانس بالاتر، واضح تر بودند. يك جزء BI نيز در محرك تن برست 1000Hz كه به يك گوش ارائه شده بود و تن برست 3000Hz كه به گوش ديگر ارائه شده بود ثبت گرديد.

Stimulus Rate: تاثيرات افزايش نرخ تحريك بر BI همانند اين تاثيرات در ABR به صورت كلي است. اين نظر را Wilson و همكاران (1985) ارائه كردند.

محركهاي ديگر:

Filltered Clicks (كليك‌هاي پالايش شده): علاوه بر محرك‌هاي كليك و تن‌برست، انواع ديگري از محركهاي آكوستيكي در ارزيابي ABR، البته بيشتر در مدل‌هاي حيواني به جاي انسانها، گزارش شده‌اند. اگرچه هيچ كدام از اين محركها، هنوز كاربرد كلينيكي گسترده نمایندگی سمعک فوناک نيافته‌اند، ليكن برخي از آنها ارزشمند هستند. مثلاً كليك‌هاي پالايش شده، هنگاميكه يك كليك با طيف پهن از مجموعه‌اي از فيلترهاي متوالي براي ايجاد يك محرك آني كه انرژي آن در فركانسهاي مطلوب متمركز باشد، عبور داده شود، ايجاد مي‌گردد. ABR و ساير AERها با زمان نهفتگي بيشتر، با chirp يا Linear frequency ramps برانگيخته شده‌اند. اين محرك‌ها، از يك جاروب در يك گسترة فركانسي معين (مثلاً 1200 تا 1700 يا 4200 تا 4700 هرتز) در يك دورة زماني مشخص تشكيل شده‌اند. (مثلاً 10 ميلي ثانيه). جاروب فركانسي مي‌تواند افتان يا خيزان باشد. سطح شدتي در فركانس مركزي ramp، تعيين مي‌شود.

Paired Click: Ernest Moore و همكاران جزء ديگري از ABR يعني (پتانسيل I) را كه با ارائه دو كليك در كنار هم (با ديرش 0.1 ميلي‌ثانيه) ايجاد مي‌شود، توصيف كرده‌اند.

همانطور كه خواننده از فصل 1 به خاطر مي‌آورد، دكتر Moore يكي از اولين محققيني بود كه تشخيص پاسخ‌هاي برانگيختة شنوايي را در دورة زماني بلافاصله پس از ECOCHG گزارش كرد. آنچه كه ما به وضوح ABR مي‌شناسيم. با يك الگوي محرك Paired click، ارائه كليك استاندارد همراه با كليك بعدي مي‌شود كه خيلي زود خواهد بود. فاصلة زماني بين اين كليك قابل تغيير است. (delta I) فاصلة بين محرك‌ها از 4 ميلي‌ثانيه تا 0.1 ميلي ثانيه تغيير مي‌كند. همانطور كه Davis Gunter و همكاران ابراز كرده‌اند، اين فواصل زماني جوري انتخاب شدند كه كوتاهتر از آن باشد كه زمان ديرش مطلق (1 ميلي ثانيه) و نسبي (4 تا 5 ميلي‌ثانيه) دورة بازگشت عصب هشتم را در بر بگيرند يا از آن بيشتر باشند. اين محققين به نتايج تجربي فيزيولوژي شنوايي Eggerment و odenthal (1974) استناد كردند. اولين كليك، پتانسيل‌هاي عمل مركب (AP) را در بخش ديستال عصب شنوايي ايجاد مي‌كند (موج I از ABR). دومين كليك قبل از اينكه رشته‌هاي عصب شنوايي از پاسخ firing، بهبود يافته باشند، ارائه مي‌شود 

سایر ویژگی ها برای درک نواک نیز بالاتر از 5 کیلوهرتز تغییر پیدا می کنند. مجموعه ای از تن های خالص بالای 5 کیلوهرتز ملودی دلنشینی تولید نمی کنند. ممکن است بشنویم که نواک هنگامی که فرکانس تغییر می کند، عوض می شود اما فواصل موسیقیایی به طور مشخص قابل شنیدن سمعک زیمنس آلمان نیستند. به علاوه، شنوندگانی که تخصصی نواک ها را می شنوند( قادرند بدون مراجعه به نت های دیگر، اسمی برای هر نت تعیین کنند) غالبا نمی توانند نت های بالای 4-5 کیلوهرتزی را نامگذاری کنند.

این نتایج بیان می کنند که نواک تن های خالص توسط مکانیسم های مختلفی برای مقیاس های بالاتر و پایین تر از 5کیلوهرتز تعیین می شود، بویژه توسط مکانیسم زمانی در فرکانس های پایین تر و مکانیسم مکانی برای فرکانس های بالاتر. به نظر میرسد که بعد ادراکی ارتفاع تن در تمام محدوده ی قابل شنیدن ادامه دارد اما کرومای تن در فرکانس پایین تر از 5 کیلوهرتز اتفاق می افتد. فواصل موسیقیایی تنها در صورتی قابل درک هستند که فرکانس این تن ها در محدوده ای باشند که اطلاعات زمانی قابل دسترسی باشد. 

تاثیر سطح در نواک

نواک یک تن خالص در درجه ی اول توسط فرکانس آن تعیین می شود. با این حال، سطح صدا نیز نقش کوچکی در این زمینه ایفا می کند. به طور متوسط، نواک تن های که فرکانس های کمتر از 2 کیلوهرتز دارند با افزایش سطح کاهش پیدا می کنند درحالیکه نوام تن هایی که فرکانس های بالاتر از 4 کیلوهرتز دارند با افزایش سطح افزایش می یابند. یافته های اولیه ی استیونز نشان داد که سطح صدا تاثیرات زیادی روی نواک دارد اما یافته های دیگر عموما تاثیرات کمتری را نشان می دهند. برای تن هایی با فرکانس های بین 1 تا 2 کیلوهرتز، تغییرات در نواک با سطح کمتر از 1 درصد است. برای تن هایی که فرکانس های بالا و پایینی دارند، تغییرات ممکن است بزرگتر باشند (تا 5 درصد) . همچنین تفاوت های قابل توجه فردی هم در اندازه ی تغییرات سطح نواک و هم در جهت این تغییرات وجود دارد.

برای محاسبه­ی فشاری که موج صوتی بر مولکوهای هوا وارد می­نماید از فرمول زیر استفاده می­شود:                                 P=zv

P=Peak Pressure             Z= impedance                   V=velocity

P قله­ی موج صوتی یا نقطه حداکثر جابجایی و ارتعاش موج صوتی سمعک اینترتون را نشان می­دهد:

Z بیانگر مقاومتی است که ملکولهای هوا هنگام ارتعاش دارند.

V  میزان جابجایی موج مسافر در واحد زمان یا سرعت موج است.

شدت صدا فانکشنی از قله­ی صوتی است که با مربع قله متناسب است. بنابراین شدت صدا با مربع سرعت قله برابر است:

I(intcnsity = ZV2/2 = P2/2

هنگامیکه شدت صدا ثابت باشد میزان جابجایی قله­ی موج بر حسب فرکانس متغیر خواهد بود. در فرکانسهای پایین حرکت به آسانی انجام می­شود لذا قدرت انتشار امواج در محیط بیشتر، در فرکانسهای بالا میزان انتشار در محیط کمتر است.

آنالیز وپردازش سیگنال :

سیگنال،صدا یا پاسخ ضبط شده را می­توان از دو جنبه­ی آنالیز زمانی (Temporal) یا آنالیز طیفی (Spectral) مورد بررسی قرار داد. نمودارفاز  با زمان شروع ارتعاش  و نمودار طیف با فرکانس سیگنال مرتبط است.  درآنالیز سیگنال یک نقطهء مشخص از موج درفضا که دارای ویژگی زمان وفرکانس معینی است درنطرگرفته می شود وبا نقاط مشابهی که درفواصل زمانی دیگر مختصات مکانی آنها تغییرمی کند مقایسه می شود

طیف سیگنال نویز

بنابراین سینگنال و یا یک سیستم را می­توان از دو جنبه مورد آنالیز و تجزیه و تحلیل قرار داد: حیطه­ی زمانی (Time domain) و حیطه­ی فرکانسی یا طیفی (Frequency Domain).

آنالیز سیگنال یا سیستم را می­توان توسط نرم­افزارهای محاسباتی سریع که در سیستم­های کامپیوتری

فرمول NAL-NL1 اولین روش تجویزی برای سمعک های غیر خطی است که توسط لابراتوآر ملی اکوستیک استرالیا در سال 1999 توسط دکتر Dillon و همکارانشان ارایه شد .

هدف از ارایه این روش به حداکثر رساندن قابلیت وضوح گفتار برای هر تجویز سمعک سطح ورودی با اطمینان از بلندی گفتار در حد افراد با شنوایی هنجار می باشد. این فرمول بر مبنای بهینه سازی فرآیند مدلینگ کارآیی وضوح گفتار و بلندی می باشد .

باید اذعان داشت که بهره تجویزی فرمول NAL-NL2 برای ورودی های متوسط مشابه نسخه خطی آن یعنی روش NAL-RP است که توسط Byrne و همکارانش در سال 1990 برای تقویت خطی ارایه گردید .

در سال 2000 براساس یک مطالعه گذشته نگر بر روی 30 ادیولوژیست استرالیا مشخص شد که 61 درصد از کاربران سمعک بلافاصله پس از تجویز با فرمول NAL-NL1 از بلندی کلی صدای سمعک رضایت دارند ، 33 درصد ، صدا را در حد بسیار بلند و صرفا 6 درصد ، صدا را در حد بسیار آرام گزارش نمودند . پس از چند هفته سازش پذیری با سمعک متعاقب تنظیم دقیق ، درصد افرادی که از بلندی سمعک راضی بودمند به 71 درصد افزایش یافت اما هنوز 21 درصد از بلندی صدای سمعک  ناراضی بودند . در واقع بدنبال تجویز مبتنی بر NAL-NL1 ، هنوز یک سوم افراد از بلندی صدای سمعک خویش راضی نبودند یعنی از هر سه نفر ِ یک نفر شاکی بود .

با توجه به داده های تجربی شنوایی شناسان حین کار تنظیم سمعک ، نسخه NAL-NL2 توسط دکتر Dillon و همکارانش معرفی گردید تا در حد امکان بهره مناسبی را برای همه کاربران HA فراهم آورد .

طی چندین تحقیق که زیر نظر موسسه NAL در سال های 2000 تا 2006 صورت گرفت ، متعاقب ارزیابی های REIG برای ورودی متوسط ( 65 dB ) ، میانگین بهره کلی مطلوب در فرکانس های 500 ، 1000 ، 2000 و 4000 هرتز بدست آمد و با بهره حاصل از فرمول NAL-NL1 در همان فرکانس ها مقایسه گردید .

. علاوه بر اين ،  OAE ها به عوامل مضري مانند داروهاي ototoxic  ، سرو صداي شديد و قیمت سمعک نامرئی كمبود اكسيژن اسيب پذير هستند كه اين ها بر حلزون به صورت كلي و سلول هاي  مويي خارجي به صورت ويژه تاثير مي گذارند .براي اين دليل و دلايل ديگر، سلول هاي مويي خارجي به شدت دخيل هستند و به صورت گسترده به عنوان توليد كننده هاي  OAE شناخته شده هستند . با اين حال ، مراكز بحث هاي كنوني در مورد جزئيات فرآيندهاي اساسي بدين صورت است ؟ آيا آن ها مستقيما از جنبش OHC ها به وجود مي آيند يا اين كه آن ها منعكس كننده انرژي موجود در موج مسافر يا يك سهم از OHC ها هستند ؟ اگر OHC ها در خدمت توليد يك بازخورد مثبت در فرآيند عبورباشند پس بنابراين وقوع  OAEهاي خود به خودي تعجب آور ياشگفت انگيز نيست .

انواع مختلف گسيل هاي صوتي گوش چيست ؟

OAEها به صورت ويژه در دوره هاي فركانس شان و اجزاي سطح اندازه گيري مي شوند. آن هادر داخل كانال گوش با استفاده از فيلترها با باند باريك كه معمولا شامل تجزيه و تحليل طيفي سيگنال است تشخيص داده مي شوند . OAEها ممكن است يا به صورت صداهاي خودبه خودي يا به صورت صداهاي برانگيخته از كانال گوش بسته مي شوندطبقه بندي مي شوند .

SOAEها در غياب تحريك خارجي رخ مي دهند و اين كه آن ها نياز به هيچ محرك خارجي براي استخراج پاسخ ندارند . OAEهاي برانگيخته در حين يا بعد از تحريك صداي خارجي رخ مي دهند . OAEهاي برانگيخته ممكن است بيشتر به سه دسته ، كه هر كدام به يك نوع متفاوت تحريك خارجي نياز دارند تقسيم شوند .

در حاليكه SOAEها و SFOAEها در طيفي به صورت متوسط كه در آن تعدادي از تبديل هاي فورير سريع (FFT) از شكل هاي امواج به صورت خلاصه و سپس به طور متوسط هستند ، TEOAEها و DPOAE ها با استفاده از ميانگين استاندارد قفل شده محرك تشخيص داده مي شوند . در نتيجه تجزيه و تحليل كردن طيفي TEOAEها و DPOAE ها  بر روي شكل موج متوسط زمان انجام مي شوند

. از آن جايي كه غشاي پايه با فركانس افزايش مي يابد ، مكاني در طول غشاي پايه يعني جايي كه قله ي موج مسافررخ مي دهد به عنوان تابعي از راه دور در طول غشاي پايه عمل مي كند ( شكل 3 – 13 را ببينيد ). امواج مسافر هم توسط صداهايي با فركانس بالا كه دامنه جا به جايي حداكثر نزديك پيچ پايه دارند توليد مي شوند و هم توسط صداهاي با فركانس كم كه حداكثر جا به جايي  را در نزديكي راس حلزون به وجود مي آورند توليد مي شوند .  پوشش موج مسافر باشدت تحريكي كه مرتبط با اندام كورتي است به عنوان تابع فاصله در امتداد طول حلزون مطابقت مي كند . حركت غشاي پايه به حركتسيال در سراسر موهاي حسي سلول قیمت سمعک ارزان  مويي تبديل شده كه منجر به تحريك سلول هاي گيرنده و پس از آن تحريك عصبي مي شود . نوك قله ي موج مسافر توسط مكانيسم هاي فعاليكه مرتبط با حركت سلول مويي خارجي است به دست مي آيد ( فصل 10 را ببينيد ) . اين مكانيسم هاي فعال ، انرژي اضافه ي مكانيكي هستند كه به طور مستقيم با كشش چسبناك مربوط به ساختار حلزون مخالف هستند . اگر مكانيسم هاي فعال انرژي فراهم كنند كه از كشش چسبناك فراتر رود ، آن وقت است كه تحريك در بالا افزايش خواهد يافت و توسط محرك آزاد مي شود و جا به جايي موج مسافر تقويت مي شود .OAE  ارائه نشانه هاي واضحي از حلزون گوش به صدا و فعاليت فرآيندهاي فعال است با وجود اين كه به حساسيت شديدو تمايز فركانسي از شنوايي طبيعي انتقاد وارد مي شود .  OAE ها مكانيسم هاي فعالي منعكس مي كنند كه پيش عصبي هستند و به عنوان تقويت حلزون شناخته مي شوند ( قبل از سيناپس هاي عصبي آوران با سلول هاي مويي ) .  OAE در طول قسمت حلزون رخ مي دهد ( فصول 9 و 10 را ببينيد ) . تقويت كننده ي حلزون به حساسيت بالاي شنوايي و به آرايش (تقريبا تمايز 0.25 اكتاو ) و به آرايش تونوتوپيك تيز ( نقشه ي محيط شنوايي در امتداد طول حلزون ) . همان طور كه شكل 3 – 13 نشان مي دهد . OAEها محصول تقويت كننده ي حلزون هستند . آن ها به كانال به عنوان نتيجه ي حركت غشاي پايه كه از مكانيسم هاي تقويت كننده رهايي يافته و خارج سلول مويي حسي ( عقب به سمت پايه ي حلزون ) مي رود . در آن جا حركت غشاي پايه نشان دهنده ي يك فشار مايع نوساني اختلافي بر روي دريچه گرد و بيضي است كه سبب ارتعاش استخوان چه ها و پرده گوش شده و بنابراين  OAEها ظاهر (پديدار) مي شوند . بنابراين OAEها حاصل عملكرد طبيعي حلزون هستند كه شامل غير خطي بودن و بي نظمي تقويت حلزون اضافه شده به موج مسافر مي باشند . تنها در صورتي كه تقويت كننده حلزون موجود باشد ، OAE ها مي توانند توليد شوند . بنابراين OAEها ، نماينده هاي وضعيت عملي حساس مربوط به تقويت حلزون هستند . براي مثال ، زماني كه سلول هاي مويي خارجي گم شده يا به صورت انتخابي تخريب شده مي باشند ، نه تنها حساسيت شنوايي به صورت قابل توجهي compromised مي شود but there are no OAEs(ولي OAEها وجود ندارد) . آن  OAEها مستقل از فعاليت عصب هشتم هستند كه اين قضيه هنگامي كه پاسخ هاي عصب هشتم بلوكه مي شود توسط آزمايشاتي كه در آن ها OAEها هنوز قابل اندازه گيري هستند ثابت مي شود 

به نظر میرسد مقایسه ی زمان بندی عناصر صوتی که از منابع مختلف می آیند، دشوار باشد. حساسیت بالا نسبت به ناهمزمانی شروع برای مجموعه های هارمونیک برای این وجود دارد که یافته ها حاکی از آن است که کیفیت صدای آلات موسیقی سمعک اتیکن تا حدودی وابسته به زمان دقیق شروع و میزان اوج گیری هامونی های تکی در هر نوت است.

مفهوم نواک (Pitch )

نواک یکی از ویژگی های صوت است که با توجه به چیزی که شنیده می شود تعریف می گردد. غالبا به صورت " ویژگی حس شنوایی برای تعیین صداهای زیر و بم" تعریف می شود. این امر به دلیل سرعت تکرار فیزیکی شکل موج است. برای تن صدای خالص (سینوسی)، این مسئله مربوط به فرکانس و برای تن تناوبی پیچیده به فرکانس اساسی است . افزایش میزان تکرار باعث می شود حس شود که نواک افزایش یافته است. تغییرات مناسب در سرعت تکرار می تواند حس درک ملودی را افزایش دهد. تغییرات در نواک نیز با زیر و بمی صدا همراه است و نشانه هایی هستند برای اینکه آیا سخن گفتن حالت سوالی دارد یا خبری و حس گوینده چیست. از آنجا که نواک یک ویژگی ذهنی است، نمیتوان آن را به طور مستقیم اندازه گیری کرد. اغلب، نواک یک صدای پیچیده تا زمانیکه نواک سینوسی با نواک یک صوت یکی شود با تنظیم فرکانس سینوسی ارزیابی می شود. بنابراین با فرکانس سینوسی می توان نواک صدا را اندازه گیری کرد. گاهی اوقات، صدای تناوبی پیچیده، مانند قطاری از پالس، به عنوان محرک تطبیق عمل می کند. در این مورد، میزان تکرار پالس میتواند برای اندازه گیری نواک استفاده شود. نتایج به طور کلی برای دو روش یکسان هستند اگرچه ایجاد نواک یکسان هنگامی که صداهایی که قرار است تطبیق داشته باشند در کیفیت صدا تفاوت زیادی ندارند.

نظریه های درک نواک

برای درک نواک دو نظریه سنتی وجود دارد. نظریه ی مکان که فرکانس های مختلف (و یا اجزای فرکانس در یک صدای پیچیده) را در مکان های مختلف در طول پرده ی اصلی تحریک میکند و بنابراین، از طریق نورون با CF های اصلی هماهنگ می شود. نظریه ی مکان فرض می کند که نواک یک صدا مربوط به الگوی تحریک است که توسط صدا تولید می شود. برای یک تن خالص، نواک معمولا توسط موقعیت حداکثر تحریک تعیین می شود.

نظریه ای دیگر به نام نظریه ی زمانی وجود دارد که فرض را بر این می گذارد که نواک یک صدا مربوط به الگوی زمان تکانه های عصبی که توسط صدا تحریک می شوند مربوط است. این تکانه ها در فاز خاصی از شکل موج در پرده ی اصلی رخ می دهند که به این پدیده فاز قفل می گویند. فواصل بین تکانه های عصبی پی در پی تقریبا برابر است با مضروب عدد صحیح دوره ی شکل موج و این فواصل همان نواک های دریافتی می باشند. نظریه ی زمانی در فرکانس های بالا کاربرد ندارد زیرا فاز قفل برای فرکانس های بالاتر از 5kHz رخ نمی دهد. با این حال، تن تولید شده توسط بسیاری از آلان موسیقی، صدای انسان، و بسیاری از منابع صوتی روز مره، فرکانس های اساسی زیر این محدوده هستند.

فركانس محرك:

فركانس و نوع محرك تاثير آشكاري بر زمان نهفتگي و دامنه تداخل دو گوشي قیمت سمعک سونیک دارند. امواج تداخل دو گوشي كوتاهتري با محرك كليك در مقايسه با تن برست به دست آمده است. Fowler و لئونارد، 1985، BI را در 24 فرد با شنوايي نرمال و 5 بيمار مبتلا به اختلال شنوايي فركانس بالاي شديد با استفاده از تن برست Hz 1000 و Hz4000 به دست آوردند. محرك 1000 هرتز، در بالاترين سطح شدتي (dB SPL100) توام با جزء BI بزرگتر بود. BI در محدوده زمان نهفتگي امواج V و VII ظاهر گرديد. شكل موج BI بين افراد با شنوايي نرمال با افراد دچار اختلال شنوايي در محرك 1000Hz قابل مقايسه بود، حتي در صورتيكه ABR غيرطبيعي ديده مي شد يا اينكه به ازاي تحريك 4000Hz ، ABR ديده نمي شد.

Wilson و همكاران، (1985)  BI را با ABR مطالعه كرد، او در اين مطالعه، محرك كليك فيلتر شده، با فركانسهاي مركزي 500، 2000 و 8000 هرتز استفاده كرد. اگرچه تفاوت دامنه قابل توجهي براي BI در بين تحريكها، وجود نداشت، اما امواج BI در ارتباط با نويز زمينه، در دو محرك با فركانس بالاتر، واضح تر بودند. يك جزء BI نيز در محرك تن برست 1000Hz كه به يك گوش ارائه شده بود و تن برست 3000Hz كه به گوش ديگر ارائه شده بود ثبت گرديد.

Stimulus Rate: تاثيرات افزايش نرخ تحريك بر BI همانند اين تاثيرات در ABR به صورت كلي است. اين نظر را Wilson و همكاران (1985) ارائه كردند.

به اين ترتيب، با افزايش Rate زمان نهفتگي ABR به مقدار قابل توجهي، براي امواج تك گوشي، دو گوشي، دو گوشي پيش بيني شده (derived) و BI، افزايش پيدا كرد تاثير  rate بر دامنه پاسخ در اين شرايط تحريكي از نظر آماري معنادار نبود.

Fowler و Broadard (1988) اجزاء قابل اطمينان تر و آشكارتر BI را در يك Rate سريع، 50/sec در مقابل Rate هاي آهسته تر (10/sec يا 25/sec) گزارش كردند. Kelvin (1981) دامنه BI بزرگتري را براي نرخ هاي كليك آرام (10 تا 30 بار در ثانيه) نسبت به نرخ هاي سريع گزارش كرد. او استفاده از نرخ كليك آرام تر را در ارزيابي BI به منظور تقليل احتمال تاثير رفلكس آكوستيك ركابي بر BI توصيه كرد.