بررسي نوروفيزولوژيك عملكرد عصب صورتي

مرور كامل اصول، دستورالعمل‌ها، و رويكردهاي مورد استفاده در بررسي حين جراحي عملكرد عصب صورتي، فراتر ار حوصله متن حاضر در مورد ارزيابي عملكرد عصب صورتي با استفاده از ENOG است. به هر حال، مفاهيمي كه در اينجا مطرح مي‌شوند مستقيماً براي ارزيابي عملكرد عصب سمعک استارکی صورتي حين جراحي‌هايي كه عصب را تهديد مي‌كنند، مثلاً جراحي براي برداشتن تومور اكوستيك قابل استفاده و كاربردي هستند، چند تفاوت عمده بين ارزيابي باليني ENOG و بررسي عصب صورتي حين جراحي وجود دارد كه مي‌بايست مورد توجه قرار گيرند. حين يك عمل جراحي تهديد كننده عصب صورتي، جراح مي‌تواند عصب صورتي را مستقيماً در محل خروجي از ساقه مغز (معمولاً نزديك به همان محلي كه بزرگترين نگراني ناشي از حضور تومور وجود دارد) تحريك نمايد يا مي‌تواند عصب را در نقطه‌اي دورتر (درون مجراي شنوايي داخلي) تحريك كند. در مقابل، در ارزيابي‌هاي باليني ENOG، تنه عصب صورتي را از فاصله‌اي دورتر و پس از خروج عصب از جمجمه تحريك مي‌كنند. البته، سطح شدت محرك مورد نياز براي تحريك مستقيم عصب صورتي، كسري از سطح شدت مورد نياز براي ارزيابي باليني ENOG متداول است. محل نصب الكترودهاي ثبت در هر دو شرايط ارزيابي باليني ENOG و بررسي حين جراحي مشابه است. البته در اتاق عمل و براي بيماري كه بيهوش است، به هر حال گزينه اصلي، استفاده از الكترودهاي سوزني زيرپوستي است. در بررسي EVOG حين جراحي با برخي تغييرات ناشي از عمل جراحي مواجه مي‌شويم كه در روند كار تداخل ايجاد مي‌كنند، و نوعي احساس شنيداري در فرد بوجود مي‌آورند، بعضي از اين تغييرات غيرعمدي هستند مثل، كشيدگي عصب حين برداشتن تومور، و بعضي عمدي هستند مثل، تحريك الكتريكي يك الكترود تك قطبي براي تاييد صحت تشخيص عصب صورتي 

راهنما براي دستورالعمل‌ آزمون ECAP

(پارامترهاي مذكور براي مدل‌هاي مختلف كاشت حلزون با الكترودها و نرم‌افزارهاي مختلف آنها تفاوت دارند)