مكانيسم تغييرات مربوط به rate در زمان نهفتگي AP و دامنه آن ممكن است ناشي از ناهمزماني در سطح حلزون و شايد يك پديده تطابقي (Adaptation) در سيناپس هاي بين سلول هاي موئي و رشته هاي آوران عصب شنوايي باشد. (Eggermont-1974)

در هر صورت، اضافه كردن نرخ سريع ارائه سيگنال در الكتروكاكلئوگرافي كلينيكي، براي تاييد وجود جزء SP و محاسبه دقيق دامنه آن، موثر است.

قطبيت Polarity : پلاريته سيگنال، تاثير متمايز و مشخصي به اجزاي سه گانه الكتروكوكلئوگرافي دارد. (شكل 9-4) تاثير قطبيت بر حلزون و عصب به صورت تجربي و با مطالعه مستقيم روي واحدهاي منفرد انجام شده است. از نظر كلينيكي تاثير قطبيت بر معدل يافته هاي ثبت شده در Ecochg محرز است.

CM با سيگنال هايي با پلاريته منفرد cond يا Rate بدست مي آيد. شكل موج CM براي نمایندگی سمعک فوناک يك قطبيت 180 اختلاف فاز با قطبيت ديگر دارد. با پلاريته متناوب CM تقريبا حذف مي شود. با حذف CM، اجزاء AP و SP به سهولت بيشتري قابل تشخيص خواهند بود.

بايد به خاطر بسپاريم كه در هر صورت تنها پاسخ واقعي الكتروفيزيولوژيك پاسخي است كه با پلاريته منفرد بدست مي آيد. به اين ترتيب شكل موجي كه با سيگنال متناوب‏، حاصل مي شود، در حقيقت از دو پاسخ جداگانه مشتق شده است. هر كدام از اين پاسخها كه در مقابل پلاريته محرك ايجاد مي شوند، تحت تاثير تفاوت در محتواي نويز و معدل گيري سيگنال هستند.

در گوشهاي طبيعي، سيگنالهاي با پلاريته انبساطي (Rate) كه در سطوح شدتي بالا يا متوسط ارائه مي شوند، مقادير زمان نهفتگي AP اندكي كوتاهتر از سيگنالهاي با پلاريته انقباضي cond ايجاد مي كنند. (مثلا 1/0 تا 2/0 ميلي ثانيه).

تفاوت زمان نهفتگي AP بين دو پلاريته انبساطي و انقباضي، هم از نظر مقدار و هم به صورت آماري، در بيماران مينيري بيشتر است (مثلا 6/0 تا 7/0 ميلي ثانيه) اما اين پديده در بيابان با ديگر ضايعات حلزوني مشاهده نمي شود. با استفاده از سيگنال با پلاريته متناوب‏ اجزاء AP با مقدار جزئي در زمان نهفتگي، به صورت نسبي، حذف مي شوند. در نتيجه دامنه ، AP (موج I ABR) نسبتا با سيگنال هايي كه پلاريته متناوب دارد، كوچكتر مي شود. علت به كارگيري كليك پلاريته انقباضي (Rate) در برنامه آزمون ABR افزايش دامنه موج I است.