معمولا به اين دو قسمت از عملكردهاي رشد دامنه براي موج AP ، بخش هاي پايين(L) و بالا (H) گفته مي شود. هنگاميكه منحني ورودي – خروجي، روي يك مقياس دامنه لگاريتمي، رسم گردد، شكل متفاوتي پيدا مي كند. اين ميزان تغييرات دامنه، به عنوان عملكرد شدت، در بين افراد با شنوايي نرمال كاملا طبيعي است. (در همه افراد ديده مي شود)، حتي اگر از فردي به فرد ديگر دامنه مطلق، در هر شدت مشخص و براساس روش ثبت، بخصوص جايگاه الكترودها تغيير كند.

گستره تغيير دامنه در افراد نرمال بين 5/0 تا 1 درصد در سطوح نمایندگی سمعک زیمنس شدتي تا 60 دسي بل است، و سپس به 03/1 تا 3 درصد، در بالاي 60 دسي بل افزايش مي يابد. تحقيقات متعدد و ساليان سال، تجربه كلينيكي نشان داده است كه زمان نهفتگي AP به صورت سيستماتيك، با افزايش شدت محرك، كاهش مي يابد. اين تغيير زمان نهفتگي به ازاي شدت، نسبتا براي فركانسهاي پايين تر محرك، بيشتر است. يك عامل در ارتباط بين زمان نهفتگي و شدت، مكان تحريك حلزون است. سطوح بالاتر شدت مناطق قاعده اي تر حلزون (فركانسهاي بالا) را تحريك مي كنند، در صورتيكه سطوح پايين تر، منطقه راسي تر را تحريك مي نمايند. تاخير زماني شروع محرك، در فعاليت مناطق قاعده اي به نسبت راسي، كوتاهتر است، زيرا زمان حركت در غشاي قاعده اي كمتر است.

اين عامل در تعامل هاي شدت در مقابل زمان نهفتگي و فركانس در مقابل زمان نهفتگي، نقش ايفا مي كند.

Schoonhoven، Fabius و Grote (1995)، ارزيابي Ecochg را توسعه داده و شامل آناليز عملكردهاي Inpot-output در تشخيص شنيداري حسي عصبي نموده اند. عامل ديگر  تاخير سيناپسي است. اين تاخير با سطوح بالاي شدت محرك كمتر است تا سطوح پايين.

تغييرات زمان نهفتگي ناشي از تاخير سيناپسي، براي همه فركانسهاي تحريك، يكسان هستند. يك اصل مهم در ارزيابي الكتروكوكلئوگرافي، بويژه هنگام ارزيابي آستانه، از همين نكته ها بدست مي آيد و آن اصل اين است كه ويژگي فركانسي frequency specificity در توليد الكتروكوكلئوگرافي، براي سطوح پايين تر شدتي، بيشتر است و در سطوح شدتي بالاتر محرك، كاسته مي شود.

Rate

اجزاء CM و SP به ازاي گستره وسيعي از نرخ هاي تكرار Rate نسبتا ثابت باقي مي مانند. اما برعكس زمان نهفتگي جزء AP با افزايش نرخ محرك، افزوده مي شود و دامنه آن كاهش مي يابد. با افزايش نرخ سيگنال، نسبت  به دليل كاهش نسبي دامنه AP در مقابل SP‏ افزايش مي يابد. وقتي نرخ سيگنال، به 100 تا در ثانيه رسيد، AP به حداقل مقدار مي رسد وامكان تشخيص SP باقيمانده افزايش مي يابد. ارتباط بين نرخ ارائه سيگنال و مقادير دامنه اجزاي الكتروكوكلئوگرافي در تصوير 8-4 نمايش داده شده است.